ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Η 21 του Μάρτη καθιερώθηκε  ως παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού. Το σχολείο μας εκφράζει την εναντίωσή του σε κάθε είδους ρατσιστικό φαινόμενο, γιορτάζει τη συναδέλφωση των ανθρώπων.

Πραγματοποιήθηκε πορεία του σχολείου μας  στον κεντρικό δρόμο των Σαπών με απόληξη το Δημαρχείο. Μοιράσαμε έντυπα με τις θέσεις μας: είμαστε αντίθετοι στο ρατσισμό, διεκδικούμε ανθρώπινα δικαιώματα για όλους. Μοιράσαμε έντυπα στο Ι.Κ.Α., στο Κέντρο Υγείας, στο Δημοτικό Σχολείο.

Αντιπροσωπεία μας, αποτελούμενη από την Αμπραμιάν Zάνα, τη Μουσταφά Σεχέρ, τη Χριστακάκη Μιχαέλα, τη Μπελμπέρ Μουσταφά Σινέμ, τη Δαγκαλάκη Δήμητρα, τη Ρωμανίδου Λιουντμίλα πήγε στο Δημαρχείο και κατέθεσε τις απόψεις μας στο δημοτικό συμβούλιο, ενώ η πορεία συγκεντρώθηκε στο χώρο έξω από το Δημαρχείο.

Ο Δήμαρχος χαιρέτησε εμάς τους μαθητές και δήλωσε ότι όλοι οι άνθρωποι προέρχονται από την ίδια «μήτρα», σε κάθε τόπο ο άνθρωπος προσάρμοσε τα χαρακτηριστικά του στο περιβάλλον. Όλοι είμαστε ίσοι. Η παιδεία παίζει καίριο ρόλο στην καταπολέμηση κάθε είδους διαχωρισμών και ανισοτήτων. Το δημοτικό συμβούλιο είναι μαζί μας στον αγώνα για ισότητα, αξιοπρέπεια, για ένα καλύτερο μέλλον που θα αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους.

Ο ρατσισμός είναι ένα  αρνητικό κοινωνικό φαινόμενο , επικίνδυνο και ακραίο σε όλες του τις μορφές.

Ο ρατσισμός δεν αφήνει τον άνθρωπο, που διαφέρει με οποιοδήποτε τρόπο από το κοινωνικό σύνολο, να ζήσει ελεύθερα και δημιουργικά: αν διαφέρει πολιτισμικά ή εθνικά, αν έχει διαφορετική θρησκεία, αν έχει διαφορετικό χρώμα, αν είναι μετανάστης,  αν αντιμετωπίζει προβλήματα σωματικής ή ψυχικής υγείας, αν είναι ηλικιωμένος, αν είναι γένους θηλυκού,  αν έχει γενικά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό διαφορετικό από αυτό που οι ρατσιστές θεωρούν «κανονικό», περιθωριοποιείται, γίνεται αντικείμενο χλευασμού, ακόμα και θύμα επιθετικής συμπεριφοράς. Δε μπορεί να ζήσει ελεύθερος, με τον τρόπο που αυτός θέλει και το αποτέλεσμα είναι να αισθάνεται και ο ίδιος δυστυχισμένος, αποκλεισμένος από την κοινωνική ομάδα, φιμωμένος και αδρανής. Έτσι καταπατούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα: η ελευθερία της προσωπικής φωνής, η ελευθερία της προσωπικής επιλογής, το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να τον αποδέχονται οι άλλοι και να συνομιλήσει μαζί τους ουσιαστικά και παραγωγικά μέσα από τη διαφορετικότητά του.

 Ρατσισμός σημαίνει φόβος των ανθρώπων για το αλλιώτικο και εγωκεντρισμός. Όταν μια κοινωνία πιστεύει ότι μόνο κάποια χαρακτηριστικά είναι τα «ορθά», ενώ όλα τα άλλα είναι απαγορευμένα, τότε τραβά μια διαχωριστική γραμμή πάνω στη βάση του «εμείς» και οι «άλλοι», του «σωστού» και του «λάθους», συνεχίζει το δικό της μονόλογο, κατασκευάζει και νομιμοποιεί «αυθεντίες» και «δόγματα», χωρίζει τον άνθρωπο από το συνάνθρωπό του.

Και όμως ένας άνθρωπος δεν πρέπει να κρίνεται από το χρώμα του, τη θρησκεία του, τα πολιτισμικά του χαρακτηριστικά, την απόφασή του να ξενιτευτεί προκειμένου να επιβιώσει,   το φύλο, την ηλικία του, τις προσωπικές του επιλογές, τα προβλήματα υγείας που τυχόν αντιμετωπίζει και από κάθε άλλο ξεχωριστό γνώρισμά του που εντέλει τον χαρακτηρίζει. Σκοπός μιας  κοινωνίας είναι να εξασφαλίζει σε όλα τα μέλη της ελευθερία, πληρότητα ζωής και δράσης, δημιουργική έκφραση και αυτοσεβασμό. Οφείλει άλλωστε η κοινωνία στον ίδιο της τον εαυτό την αποδοχή του διαφορετικού: μέσα από την αποδοχή και τη διαλεκτική σχέση των ιδιαίτερων συστατικών της στοιχείων η κοινωνία προστατεύει κάθε μέλος της, διαμορφώνεται, μαθαίνει και τελικά προοδεύει.

                                                            ΑΪΝΤΙΝΙΔΟΥ  ΜΑΡΙΑΝΝΑ

                                                            ΠΟΖΟΦΙΔΟΥ ΙΟΥΛΙΕΤΑ

                                                                SAPRESS