Η ZΩΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...
Για να είμαστε πετυχημένοι δεν πρέπει να είμαστε άνθρωποι που τα μαθαίνουμε όλα απ’ έξω, αλλά πρέπει να τα κατανοούμε. Μέχρι σήμερα από εμάς ζητούν να τα μαθαίνουμε όλα απ’ έξω ( ούτε έχουμε καταλάβει ακόμα γιατί τα μαθαίνουμε όλα απ΄ έξω). Δυστυχώς αυτό συνεχίζεται ακόμα. Αν ρωτήσουμε κάποιον που έχει τελειώσει το γυμνάσιο και το λύκειο τι θυμάται από τα μαθήματα που είχε μάθει απ’ έξω θα μας απαντήσει αμέσως «τίποτα».
Θα θέλαμε σχεδόν οι πιο πολλοί να μας διδάσκουν πάνω σε αυτά που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε πετυχημένοι. Υπάρχει μια φράση που δικαιολογεί την άποψή μας: «Μάθε ένα πράγμα για τα πάντα και για ένα πράγμα τα πάντα». Μερικοί αναγκαζόμαστε να μάθουμε μια άλλη γλώσσα πριν μάθουμε καλά τη μητρική μας. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος συναντάμε πολλές δυσκολίες. Πριν ανακαλύψουμε το ταλέντο μας αναγκαζόμαστε να επιλέξουμε το επάγγελμα της ζωής μας.
Κι όταν έρχεται αυτή η ώρα μας ρωτάνε μόνο τι θέλουμε να σπουδάσουμε και συνήθως μας κατευθύνουν στα πιο γνωστά επαγγέλματα, όπως είναι η ιατρική, η νομική και τα παιδαγωγικά τμήματα. Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι στα περισσότερα σχολεία με τα μαθήματα γενικής παιδείας που διδάσκονται οι μαθητές σχεδόν όλες τις ώρες αναπτύσσεται μόνο η αριστερή πλευρά του εγκεφάλου τους. Όμως η δεξιά πλευρά του μυαλού μας αναπτύσσεται μόνο με τη μουσική, τη ζωγραφική, τη φαντασία, το ρυθμό, με συναισθήματα και τόσα άλλα.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Οι πετυχημένοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι καλλιεργούν και τα δύο μέρη του μυαλού τους. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε ότι για να πετύχουμε είναι αναγκαίο να διδασκόμαστε μαθήματα που αναπτύσσουν και τα δύο μέρη του εγκεφάλου.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η διαφορά ανάμεσα στη ζωή του σχολείου και στο σχολείο της ζωής. Το σχολείο μας προετοιμάζει μόνο για τις εξετάσεις και όχι για τη ζωή. Στη ζωή του σχολείου δε μας ρωτάνε από τα άγνωστα θέματα, όμως στο σχολείο της ζωής πρέπει να ξέρουμε τα πάντα. Στη ζωή του σχολείου υπάρχει μόνο μια απάντηση σε κάθε ερώτημα, στο σχολείο της ζωής κάθε άνθρωπος έχει πολλές και διαφορετικές απαντήσεις. Στη ζωή του σχολείου πρώτα μαθαίνουμε και μετά εξεταζόμαστε, ενώ στο σχολείο της ζωής πρώτα εξεταζόμαστε και μετά μαθαίνουμε. Στη ζωή του σχολείου, όταν μένουμε σε ένα μάθημα μας δίνουν το δικαίωμα να το ξαναδώσουμε και να το περάσουμε, στο σχολείο της ζωής αν κατεβούμε μια σκάλα παρακάτω χάνουμε το παιχνίδι.
Ολοκληρώνουμε με μια φράση του Martin Luther King: «Αν ζητηθεί από εσάς να σκουπίσετε το δρόμο, σκουπίστε το όπως ζωγράφιζε ο Μιχαήλ Άγγελος, όπως έκανε μουσική ο Μπετόβεν και όπως έγραφε ποιήματα ο Σαίξπηρ. Σκουπίστε το τόσο καθαρά και ωραία, ώστε οι άλλοι να στέκονται και να πουν: « Εδώ ζούσε ο πιο καλός σκουπιδιάρης του κόσμου».
ΤΟΠΑΛ ΑΜΕΤ ΜΕΡΒΕ
ΡΙΣΓΓΙΤΣ ΡΟΥΚΙΕ
Μαθήτριες Α’ Λυκείου
Γενικό Λύκειο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Σαπών
Σχολική εφημερίδα SAPRESS
http://www.gldesapwn.blogspot.com
Για να είμαστε πετυχημένοι δεν πρέπει να είμαστε άνθρωποι που τα μαθαίνουμε όλα απ’ έξω, αλλά πρέπει να τα κατανοούμε. Μέχρι σήμερα από εμάς ζητούν να τα μαθαίνουμε όλα απ’ έξω ( ούτε έχουμε καταλάβει ακόμα γιατί τα μαθαίνουμε όλα απ΄ έξω). Δυστυχώς αυτό συνεχίζεται ακόμα. Αν ρωτήσουμε κάποιον που έχει τελειώσει το γυμνάσιο και το λύκειο τι θυμάται από τα μαθήματα που είχε μάθει απ’ έξω θα μας απαντήσει αμέσως «τίποτα».
Θα θέλαμε σχεδόν οι πιο πολλοί να μας διδάσκουν πάνω σε αυτά που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε πετυχημένοι. Υπάρχει μια φράση που δικαιολογεί την άποψή μας: «Μάθε ένα πράγμα για τα πάντα και για ένα πράγμα τα πάντα». Μερικοί αναγκαζόμαστε να μάθουμε μια άλλη γλώσσα πριν μάθουμε καλά τη μητρική μας. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος συναντάμε πολλές δυσκολίες. Πριν ανακαλύψουμε το ταλέντο μας αναγκαζόμαστε να επιλέξουμε το επάγγελμα της ζωής μας.
Κι όταν έρχεται αυτή η ώρα μας ρωτάνε μόνο τι θέλουμε να σπουδάσουμε και συνήθως μας κατευθύνουν στα πιο γνωστά επαγγέλματα, όπως είναι η ιατρική, η νομική και τα παιδαγωγικά τμήματα. Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι στα περισσότερα σχολεία με τα μαθήματα γενικής παιδείας που διδάσκονται οι μαθητές σχεδόν όλες τις ώρες αναπτύσσεται μόνο η αριστερή πλευρά του εγκεφάλου τους. Όμως η δεξιά πλευρά του μυαλού μας αναπτύσσεται μόνο με τη μουσική, τη ζωγραφική, τη φαντασία, το ρυθμό, με συναισθήματα και τόσα άλλα.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Οι πετυχημένοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι καλλιεργούν και τα δύο μέρη του μυαλού τους. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε ότι για να πετύχουμε είναι αναγκαίο να διδασκόμαστε μαθήματα που αναπτύσσουν και τα δύο μέρη του εγκεφάλου.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η διαφορά ανάμεσα στη ζωή του σχολείου και στο σχολείο της ζωής. Το σχολείο μας προετοιμάζει μόνο για τις εξετάσεις και όχι για τη ζωή. Στη ζωή του σχολείου δε μας ρωτάνε από τα άγνωστα θέματα, όμως στο σχολείο της ζωής πρέπει να ξέρουμε τα πάντα. Στη ζωή του σχολείου υπάρχει μόνο μια απάντηση σε κάθε ερώτημα, στο σχολείο της ζωής κάθε άνθρωπος έχει πολλές και διαφορετικές απαντήσεις. Στη ζωή του σχολείου πρώτα μαθαίνουμε και μετά εξεταζόμαστε, ενώ στο σχολείο της ζωής πρώτα εξεταζόμαστε και μετά μαθαίνουμε. Στη ζωή του σχολείου, όταν μένουμε σε ένα μάθημα μας δίνουν το δικαίωμα να το ξαναδώσουμε και να το περάσουμε, στο σχολείο της ζωής αν κατεβούμε μια σκάλα παρακάτω χάνουμε το παιχνίδι.
Ολοκληρώνουμε με μια φράση του Martin Luther King: «Αν ζητηθεί από εσάς να σκουπίσετε το δρόμο, σκουπίστε το όπως ζωγράφιζε ο Μιχαήλ Άγγελος, όπως έκανε μουσική ο Μπετόβεν και όπως έγραφε ποιήματα ο Σαίξπηρ. Σκουπίστε το τόσο καθαρά και ωραία, ώστε οι άλλοι να στέκονται και να πουν: « Εδώ ζούσε ο πιο καλός σκουπιδιάρης του κόσμου».
ΤΟΠΑΛ ΑΜΕΤ ΜΕΡΒΕ
ΡΙΣΓΓΙΤΣ ΡΟΥΚΙΕ
Μαθήτριες Α’ Λυκείου
Γενικό Λύκειο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Σαπών
Σχολική εφημερίδα SAPRESS
http://www.gldesapwn.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου