Όταν το βλέμμα αποκτά φωνή
Όταν ο πόνος παγώνει την ψυχή
Όταν χάνεται η ουσία στη ζωή
Μάθε πως εγώ θα είμαι πάντα εκεί

Όταν το αίμα βράζει
Όταν το δάκρυ από τα μάτια στάζει
Τότε σιγά σιγά η αγάπη σου γι’ αυτόν σκουριάζει
Δεν έκανε τίποτα να τη συντηρήσει και όλα αυτά που χτίσατε γκρεμίζει…

Ο πόνος σε κοιτά από μακριά…σκύβει και κρυφά γελά…
Ζητάς τη μοναξιά να σ’ αφήσει να φύγει μακριά…
Μα αυτή εκεί συνεχίζει να σε κρυφοκοιτά…

Πόσα ακόμα θα είμαι έτσι…
Πόσο ακόμα θα κρύβομαι πίσω απ’ τη σκιά σου
Πόσο ακόμα θα λαχταράω τα χάδια τα φιλιά σου
Πόσο ακόμα θα πεθαίνω για χάρη της σκληρής καρδιάς σου…
Πάρτα όλα δικά σου…μα βάλε με σε παρακαλώ μες στην αγκαλιά σου…

ΠΑΡΣΑΛΙΔΟΥ ΕΛΠΙΔΑ
Μαθητής Γ’ Λυκείου
Γενικό Λύκειο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Σαπών
Σχολική εφημερίδα SAPRESS
http://www.gldesapwn.blogspot.com